அஞ்சு பத்துக்கு அலையும் ரமேசும் அற்புத விளக்கும்! - 6

”நான் வேணா மிஸ் மரியாதையா பேசட்டுமா?”

முந்தைய பாகங்கள்: பாகம் 1, பாகம் 2, பாகம் 3, பாகம் 4, பாகம் 5

அவள் நடப்பதை தூரத்தில் பார்த்துக்கொண்டே வந்த ரமேஷ் வேகமாக வீட்டுக்குள் சென்றான்.. அங்கு அருண் பேரீச்சம் பழம் தின்று கொண்டிருப்பதை பார்த்ததும்...”ஏன்டா நாயே? முன்னாடியே பேரீச்சம் பழம் இருக்குன்னு சொல்லிருந்தா நான் இவ்ளோ தூரம் போயிருக்கமாட்டேன்ல? இப்ப பாரு அந்த பொண்ணு எங்கயோ போய்கிட்டு இருக்கு” என்றான்...

இதைக்கேட்ட அருண் அதிர்ச்சியாகி..”டேய்ய்.. என்னடா சொல்ற? நீதான் என்கிட்டே கொடுக்க சொன்னேன்னு சொல்லி ஒருத்தன் கொடுத்துட்டு போறான்டா” என்றான்..

இதைக்கேட்ட ரமேஷ் மேலும் குழப்பமாகி.. ”டேய்ய்....நான் ஒண்ணுமே சொல்லடா யார்கிட்டயும்... அதுசரி...அவன் என்ன சும்மாவா கொடுத்துட்டு போறான்?” என்றான் ரமேஷ்.

“போடாங்... சும்மா கொடுக்க அவன் என்ன உன்னை மாதிரி லூசா? இங்க இருந்த பழைய விளக்க தூக்கி கொடுத்தேன்.. பத்து பேரீச்சம்பழம் கூடவே கொடுத்துட்டு போய்ட்டான்” என்று பெருமைப்பட்டான் அருண்!

இதைக்கேட்ட ரமேஷுக்கு தலையே வெடித்தது போல் இருந்தது.. ரெண்டு இட்லி கம்மியா இருந்தாகூட தாங்கிக்கொள்ளும் அவன் இதயம் இதைத்தாங்காமல்... ”போடாங்....நல்லா வருது வாயில.. திண்ண பரோட்டா வெளில வந்துருமேன்னு பேசாம போறேன்” என்று கூறிக்கொண்டே வீட்டை விட்டு வெளியேறினான்!

இதை ஒன்றும் புரியாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்த அருணும் பூட்டி சாவியை வைத்துவிட்டு அவன் வீடு நோக்கி நடந்தான்!

இதற்கிடையில்... போலிஸ் வாகனத்தை பார்த்து பயந்து போன பாண்டியனும் செல்வாவும்.. உடனே லாட்ஜை காலி செய்து ரமேஷ் வீட்டுக்கு அடுத்த தெருவிலே அவசரகதியில் ஒரு வீட்டை பார்த்து வந்திருந்தனர்... அங்குதான் இப்பொழுது பாண்டியன் செல்வாவுக்காக காத்துக்கொண்டிருந்தார்!

அந்த பெண் பின்தொடர்வதை அறிந்த செல்வா..கொஞ்சம் வேகமாக நடந்து அந்த பெண் பார்வையில் இருந்து மறைந்து..அவசரமாக அவர்கள் புதிதாக வந்த வீட்டை அடைந்தான்! செல்வாவை விளக்கோடு பார்த்த சந்தோஷத்தில் பாண்டியன் வழக்கம்போல புரியாத தமிழில் பேச ஆரம்பித்தார்! இதைப்பார்த்த செல்வா கொஞ்சம் அரண்டு போய்.. அந்த நோட்டை எடுத்துக்கொண்டு வராண்டாவில் உட்காந்தான்.. இதை எதிர்பார்த்த பாண்டியனும்..அந்த விளக்கோடு மாடியில் உள்ள ஓர் அறையை நோக்கி போனார்! நாம் தேய்த்தால் அந்த பூதம் வருமா என்ற சந்தேகத்தோடு அதை தேய்க்க ஆரம்பித்தார்.......

செல்வா போன திசையில் வந்த அந்த பெண்ணும்.. வழியில் உள்ளவர்களிடம் செல்வாவின் அடையாளத்தைக்கூறி கேட்டுக்கொண்டே அந்த வீட்டை அடைந்தாள் அந்த பெண்...

அதேசமயம்...அந்த பெண்ணின் அடையாளத்தைக்கூறி கேட்டுக்கொண்டே அந்த பெண்ணை தேடி வந்து கொண்டிருந்தான் ரமேஷ்.....

பாண்டியன் விளக்கை தேய்க்க ஆரம்பித்ததும் வெளியில் வந்த ராம்ஸ் பாண்டியனை பார்த்து அதிர்ச்சியாகி... ”அடங்கொன்னியா... படுவா நீ யார்ரா? ஏன்டா..நாயே..கண்டவனெல்லாம் கை வெக்கிரதுக்கு இது என்ன கார்ப்பரேசன் பம்பா? வெளக்குடா... வெளக்கு.. அது சரி... பருத்திக்கொட்டைக்கு பட்டு சட்டை போட்ட மாதிரி இருக்க உனக்கு எங்க தெரியப்போகுது?”

 ராம்சின் என்ட்ரியை பார்த்து  பயந்துபோன பாண்டியன் ஓரமாக பம்மினார்....  ”ஹேய்...இங்க வா..ஏன் பம்முற? இப்ப எதுக்கு நீ தேய்ச்சேன்னு சொல்லலைனா..படுவா..மூஞ்சிலே அப்பிப்புடுவேன்..சொல்றா ராஸ்கோல்” என்றது ராம்ஸ்!

“அது ஒன்னுமில்லைங்க ஐயா...” என்று வாயெடுத்த பாண்டியனை இடைமறித்த ராம்ஸ்..
”ஏய்..நிறுத்து...நிறுத்த்த்து.....ஆங்..இவருக்கு அப்பிடியே இளமை ஊஞ்சலாடுது..இவரு என்னைபார்த்து ஐயா.. சொய்யானுகிட்டு... படுவா.. ராம்சுன்னு சொல்றா”.என்றது! அது இல்லை ராம்ஸ்..

“எனக்கு ஒரு வரம் வேணும் ராம்ஸ்” என்றார் பாண்டியன்....

இந்தப்பக்கம்.....

வெளியே கேட்டை திறந்துகொண்டு வந்த அந்த பெண்ணைப்பார்த்து அதிர்ச்சியான செல்வா விரைவாக அந்த நோட்டை பின்பக்கமாக மறைத்தான்! இதைப்பார்த்துவிட்ட அந்த பெண்ணும்.. ”என்னங்க மறைக்கிரிங்க?” என்றாள்..

உடனே செல்வா.. ”நான் எங்க முறைக்கிறேன்? நீங்கதான் இப்ப என்னை பார்த்து முறைக்கிறீங்க” என்றான்!

இதைக்கேட்ட அந்த பெண்..”ஐயோ.. நீங்க பின்னாடி மறைச்சத சொன்னேன்” என்றாள்..

”என்னங்க நீங்க? உங்களுக்கு தெரிஞ்சேதான் மறைச்சிருக்கேன்.. அப்ப.. உங்களுக்கு முன்னாடி மறைச்சததானே அர்த்தம்? அப்புறம் ஏன் பின்னாடி மறைச்சேன்னு பொய் சொல்றீங்க”

இதைக்கேட்டு கடுப்பானாள் அந்த பெண்.. ”ஹலோ... மிஸ்டர் மரியாதையா பேசுங்க”

“சாரிங்க... எனக்கு மரியாதையா பேச தெரியும்..ஆனா நீங்க சொன்ன அந்த மிஸ்டர் மரியாதையா பேச தெரியாது... நான் வேணா உங்கள மிஸ்னு கூப்ட்டு மிஸ்  மரியாதையா பேசவா” என்றான் செல்வா!

அந்த பெண்ணுக்கு லேசாக தலைசுற்ற ஆரம்பித்தது...”சார்..ப்ளீஸ் சார்... நீங்க எடுத்துட்டு வந்த என் நோட்ட தாங்க நான் என் வீட்டுக்கு போகணும்” என்றாள்!

“என்னம்மா லூசா நீ? இப்பகூட நீ என் வீட்லதானே இருக்க”

இதைக்கேட்ட அந்த பெண்.. இருந்த கொஞ்சம் தெம்பும் போய் அந்த இடத்திலே மயங்கி விழுந்தது... இதைப்பார்த்த செல்வா அதிர்ச்சியாகி... ’இப்பிடி மயங்கிருச்சே?.. நம்ம அழகுல மயங்குனுச்சா...இல்லை அலும்புல மயங்குனுசான்னு தெரியலையே’ என்று நினைத்துக்கொண்டு.. அந்த பெண்ணையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்......

அதே நேரம் மாடியிலிருந்து வேகமாக ஓடிவந்த பாண்டியன்... கையில் கிடைத்த துணிகளை பைகளில் அமுக்கிக்கொண்டு..”டேய்ய்... நாதாரி... சீக்கிரம் கிளம்புடா” என்றார்.. சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே அந்த பெண்ணை பார்த்தவர்.. ”இது யார்ரா?” என்றார்..

சொல்ல வாயெடுத்த செல்வாவை அடக்கி விட்டு..”சரி..அதெல்லாம் போறப்ப பேசலாம்...சீக்கிரம் கிளம்பு” என்று கூறிக்கொண்டே...கிட்டத்தட்ட செல்வாவை இழுத்துக்கொண்டு வெளியேறினார்..

“என்னாச்சு சாமி?” என்றான் செல்வா..

”நாம உயிரோடு இருக்கனுமா வேண்டாமா?” என்றார் பாண்டியன்..

இதைக்கேட்டு அதிர்ச்சியான செல்வா.. ”ஆமா சாமி” என்றான்..

“அப்ப நாம இங்க இருந்து கிளம்பனும்.. இன்னும் அஞ்சு நிமிடம் இருந்தோம்.. அந்த பூதம் நம்மள கொன்னுரும்.” என்று கூறிக்கொண்டே..அந்த பெண்ணை அப்படியே விட்டு விட்டு வீட்டை விட்டு அவசரமாக வெளியேறினர்!

இதை தூரத்தில் பார்த்துக்கொண்டே வந்த ரமேஷ்.. அந்த வீட்டினுள் நுழைந்து அந்த பெண் மயங்கி கிடபதைப்பார்த்தான்.......